Gaat dat zien… Gisteravond was ik met wie ik ben in De Kleine Komedie en zagen we Flip Noorman met zijn Noormannen met het werk van Tom Waits en niet lang geleden zagen we – of all places – in de Dru Fabriek in Ulft Daniel Lohues. Topavonden van muzikanten en dichters met verhalen op mooie locaties. Beiden winnaar, de een ooit, de ander recent, winnaar van de Annie M.G. Schmidt prijs.
Lohues weet goed te vertellen wat je in het normale leven tegenkomt. Hij put moed uit de natuur en zijn omgeving en geeft de mensen een beetje hoop. Veel mensen vertellen hem dat zijn liedjes dichtbij zijn en dat ze troost hebben ondervonden bij het luisteren daar naar. Daniel speelt oud en nieuw. Annelie ontbrak niet, hoewel hij nu toch wel twintig (ofzo) jaar ouder is. Zijn verblijf in de States en in Zuid Frankrijk leveren verhalen voor de eeuwigheid op. Ooit zag ik Lohues met de Louisiana Bleusband op het festival Jazz Bij Duurstede. Het was een geweldige middag met de blues vol met drank en vrouwen. Ik dacht: hoe kan dit ooit goedkomen? Ik ben en blijf natuurlijk een nette huisvader. Tijdens deze show geeft Daniel in retrospectief het antwoord: het kwam niet altijd goed…. De theatertour van Lohues was voor mij een heerlijke avond met mooie verhalen en prachtige (levens-)liedjes.
En dan gisteravond naar Flip Noorman. Ik roep al jaren: Als Tom Waits in het land komt, ben ik erbij. Die man moet je een keer gezien hebben. Het is een fenomeen. Maar Tom Waits komt niet meer naar NL. Hij leeft met Kathleen Brennan. Waarom hij niet meer optreedt, weet ik niet. Ooit hoorde ik een oud-collega zeggen (rond 1995) dat zij naar een concert van hem ging. Ik was daar niet.
Maar nu hebben we Flip Noorman!!!
Gelukkig stond de radio aan, toen Flip door de dirigent van het knapenkoor naar huis werd gebracht na het kerstconcert. Gelukkig draaiden ze Stille Nacht, gespeeld door Tom Waits. Ze zongen als gekken in die auto, tijdens die kerstnacht. De rest is geschiedenis. Na Lennart Cohen, zingt Flip nu Tom Waits. Fantastisch! Zijn Noormannen kunnen echt muziek maken. De trompet van Waits is vervangen door een viool van Vera van der Bie. Prachtig. Het concert is een dwarsdoorsnede van het oeuvre van Waits. Mooie ballads, schurende songs, swingende rock over het leven, drank, verdriet en liefde gespeeld met een enorme intensiteit. De broeierige sfeer, zoals Trouw schreef, verdwijnt geen moment uit de zaal. En ik geniet na.
Lohues en Noorman… Gaat dat zien mensen!!! Gaat dat zien… Er zijn hier en daar nog een paar kaarten. Dat het weer kan na corona, is een zegen!!
24 april 2023