Coronacrisis (18) – Angst

Ik ben niet bang. Maar ik voel dat de samenleving om me heen bang begint te worden. Soms schichtig. Soms gelaten. Contact vermijdend. Dat laatste is natuurlijk goed. Woensdag merkte ik het voor het eerst. Ik was zoals gebruikelijk in de supermarkt aan het hamsteren voor een week. Sinds korte tijd is er iemand die iedereen aankijkt wanneer je binnenkomt. Bij wie je een karretje kunt meenemen. Passeer je iemand in de winkel dan zie je die persoon schuin naar beneden wegkijken.

Sinds woensdag valt het me vaker op. De tijd van gewenning is voorbij. De tijd van afbouwen nog niet gekomen. We zijn over de top heen, maar nog lang niet “back to normal”. Dat kan nog wel tot 2025 duren wanneer er geen vaccin wordt gevonden. Langzaam komen ook de verhalen door van mensen die ziek zijn geweest, van de nare, eenzame dood die Corona tot gevolg kan hebben. Eerder schreef ik al: je wilt het niet hebben.

Toch gaat 60% van iedereen de ziekte doormaken. Nu is dat nog maar drie procent. We proberen de verspreiding wel tegen te gaan, maar nieuwe haarden zullen ontstaan. De komende jaren zal dan weer hier, dan weer daar Corona invloed hebben op ons dagelijks leven. Onze kinds kinderen zullen het over 75 jaar nog hebben over de periode dat ze niet naar school mochten. Jongeren die midden in de pubertijd zitten zullen onthouden dat ze overal waar ze proberen elkaar te zien, achtervolgd werden. Ik steun de oproep van de burgemeester van Nijmegen als voorzitter van de veiligheidsregio’s dat jongeren meer ruimte moeten krijgen. Je kunt pubers niet te lang vastbinden.

Komende dinsdag zullen we horen welke maatregelen worden afgevlakt. Ben benieuwd. Het blijft mooi weer. Kijk ook naar dit prachtige filmpje op NOS.nl!!

Zijpendaal

19 april 2020