Soms win je de slag, maar verlies je de oorlog. Soms lijken sluitende redeneringen aantrekkelijk, maar zijn ze niet sterker dan andere sluitende redeneringen die daarmee in tegenspraak zijn. De ellende van het PvdA/GroenLinks congres dendert nog door mijn hoofd. Het slagveld dat daar is aangericht lijkt voorlopig nog niet te overzien. De mensen vergeten het wel weer zou je denken, zeker na de Amerikaanse bommen van vandaag op Iran. Ik vrees van niet.
Aan wiens kant staan we eigenlijk? Aan de kant van de Ayatollahs, die vrouwen en homo’s onderdrukken, die Houthi’s steunen en Hamas financieren? Iran dat de bommen levert waarmee Rusland Oekraïne bombardeert. Of aan de kant van Israël, de Palestijnse gebieden en Jemen?
Ja, ik ken het staatsrechtelijke principe dat je geen soeverein land aanvalt. Het is allemaal vastgelegd in verdragen na de Tweede Wereldoorlog. Dat Rusland Oekraïne binnenvalt geeft China niet het recht op Taiwan, de VS niet het recht op Groenland en Israël niet het recht om zomaar Iran te bombarderen. Echter de laatste (bijna) vijftig jaar heeft Iran systematisch het bestaansrecht van Israël ontkend. Via bommen, via raketten, via aanslagen als op 7 oktober uitgevoerd door Hamas.
En NEE, ik ben geen fan van Netanyahu. Ik ben fan van Natasha van Weezel, dat de zachte krachten mogen winnen. Dat blijft eeuwig staan. Het platbombarderen van Gaza en daar een resort bouwen, waar de Gazanen kunnen werken vind ik een wanstaltig en verwerpelijk idee. Ik ben geen Trump en Netanyahu adept. Ik wil dat iedereen recht heeft om in vrijheid te leven, zoals geformuleerd in de rechten van de mens. Dat is in Iran, Gaza, deels in Israël niet mogelijk.

De motie Piri mag dan een sluitende redenering hebben, maar de motie is niet evenwichtig. De motie gaat niet over de dreiging van Iran, de dreiging van Hamas, telkens weer, zelfs bij het vrijlaten van dode en levende gijzelaars. De motie Piri ondermijnt het Israëlische recht op zelfverdediging. Bovendien brengt de motie Piri toekomstige coalitievorming in het gedrang en ondergraaft de machtsbasis die de nieuwe samenwerking nodigt heeft om van de grond te komen.

Het is daarom terecht dat Roopram cs. vragen om heroverweging van de motie Piri.
En toen ging het helemaal fout. Het werd een soort voetbalwedstrijd. Een soort eerste wedstrijd in de voorronde van de Champions league. Een slechte wedstrijd waarbij de supporters van de ene groep geen respect hadden voor de supporters van de andere groep. De ene groep juichte en de andere voelde zich letterlijk uit het veld geslagen. Het leek alsof de slag was gewonnen. Helaas werd de oorlog verloren. Ik aanschouwde een drama.
Het is zeer triest dat het congres, zo zorgvuldig voorbereid om een nieuwe beweging voor Nederland te creëren, waarin we hebben gezien dat er veel goed ging, op asiel, op armoede, op landbouw en in het onderwijs, zo ondermijnd werd door de motie Piri. Het is heel triest dat na Van Roosmalen, die de tweede kamerfractie stemvee noemt, Laura Bromet zich gaat verantwoorden voor haar keuze op LinkedIn. Ik ben een Laura fan. Dat weet ze. Ik volg haar uitgebreid in het landbouw en natuurdebat.

Van haar kan ik alles begrijpen wanneer het gaat over Israël. Ook dat ze voor de motie Piri heeft gestemd. Laura schreef op LinkedIn over haar voorouders:
Ik bid dat de zachte krachten zullen overwinnen. Laura is geen stemvee.
Echter het meest dramatisch is, dat iemand als Lutz Jacobi uit de PvdA stapt. Iemand met een groot hart voor de natuur, de sociaal democratie en rechtvaardigheid. En dan kan Timmermans wel roepen: houd elkaar vast… Wat is dat dan elkaar vasthouden wanneer je als supportersgroep de ander groep kleineert. Het kwaad was geschied.
En ik dan? Wat moet ik? Al vanuit de PPR lid van GroenLinks. Deze zondagochtend kwam op Twitter het woord generatieconflict langs. Gaat het om jonge mensen, die er anders over denken dan oudere mensen? Of gaat het om politieke generaties. De generatie van Jesse Klaver of die van Sabine Scharwachter? Wanneer haar generatie het gaat winnen, weet ik het niet….
“Moet ik uit de partij….?” is de vraag die me vandaag bezighoudt. Is dit onderwerp net als bij de argumentatie voor de motie Piri zo principieel dat ik uit de partij moet stappen? Helaas heeft Lutz Jacobi, niet lid van mijn partij, die keuze gemaakt. Ik denk er nog over na. We doen zoveel goed. Ik heb voor de samenwerking gestemd, ik heb voor Frans Timmermans als lijsttrekker gestemd.
Ik ben voor meer betaalbare huizen, voor een groene toekomst, voor een goed inkomen voor alle lagen van de bevolking, voor bescherming van Nederland en voor versterking van het sociale leven in de wijken en buurten. (Kijk hier…) Daar wil ik aan werken. Dat is wat mij betreft “de oorlog”, die we op een goede manier moeten voeren in Klaas Dijkhoff stijl.
Dat de zachte krachten overwinnen.
22 juni 2025
Naschrift.
De stofwolken van het congres zijn nog niet neergedaald. Gerdie Verbeet en Lutz Jacobi en andere fossielen (zo genoemd door hun tegenstanders) hebben de partij verlaten.
Lodewijk Asscher spreekt tijdens de nacht van de verlichting een rede die in de Volkskrant is afgedrukt. Indrukwekkend. Hij verwoord waar het om gaat.
24 juni 2025