Langzaam, langzaam…. zo lopen we door Nepal. Het blijft een soort processie. Vandaag is het als Frodo met de zijnen in “In de ban van de ring”. We hebben echter niet echt een doel. Het gevaar ligt af en toe wel op de loer. Bij het dalen moet je geconcentreerd blijven, anders lig je in de rivier. Het gaat ons goed af.
We lopen als een team. Een drager van 22 vooraan. Hij is voor het eerst hier. Dan ik , gevolgd door met wie ik ben. Achteraan de gids. Hij is rond de 50 en loopt de route al jaren. Dat kun je wel zien aan zijn knie. Die is volgens mij kapot. Inmiddels heeft hij mijn stok.
Wanneer het vlak is loop ik naast die jonge gast. Af en toe voetballen we met een dennenappel en wanneer ik weer eens tegen een steen aan loop, roept hij dat me dat een local raksi kost. Je mag zelf verzinnen wat dat is. Nog anderhalve dag en we gaan weer met de jeep naar Pokhara, naar de douche en een schoon toilet.
