Stel je voor je rijdt vanuit Amsterdam over de A2 en je ziet het bord Maastricht 200 kilometer… zoiets en geen vierbaansweg en geen knooppunt Ouderijn, geen rondweg Den Bosch en al helemaal geen randweg Eindhoven. Stel je ook eens voor dat je die weg wilt gaan aanleggen midden in de Ardennen met overal heuvels en dat de oude weg dwars door dorpjes gaat.
Nou dat hebben we vandaag gezien op onze reis van Kathmandu naar Pokhara, het tweede toeristische centrum van Nepal. We zaten in de bus net achter de chauffeur, dus we konden het goed zien: nergens was de weg klaar, overal kunstwerken in aanbouw en overal mensen die onder het stof zaten: burgers, boeren en arbeiders. De laatsten nog het meest.
We vroegen ons af of de arbeiders het hier beter hadden, dan in Qatar. We denken het niet, maar dat hebben we niet gecheckt. Wat wel zo is, denk ik, dat deze investering uiteindelijk ten goede komt aan het land zelf. Of van China, dat de investering financiert.
Uiteindelijk hebben we geen acht uur maar tien uur gehobbeld. Wanneer de weg ooit klaar is, weet ik niet, maar het wordt wel voortvarend – Chinees – aangepakt. China en Nepal vieren ook al samen een Chinees – Nepalees vriendschapsfestival: het Dragon Boat race festival was dit jaar op 23 en 24 juni.
20 november 2023
