De Nelson Mandelabrug in Arnhem is behangen met een een kunstwerk. Een restant van de Sonsbeek tentoonstelling uit 1993*). Het is een reeks van woorden onder andere met de woorden “Blauwe Lucht”. Ik zal me deze crisis herinneren als een crisis waarin de lucht bijna de gehele tijd blauw was. Vorige week de hele week die heldere noorden wind, met ’s nachts nachtvorst en overdag een schrale wind. Deze week is het echt lente. Het is heerlijk om te fietsen en te wandelen. Niet dichterbij elkaar dan anderhalve meter, maar dat kan heel goed, denk ik.
Een ander blauw kunstwerk is de “Blauwe golven”. Politiek is het in discussie, want het lijkt een kale stenen vlakte waar auto’s onder een brug staan geparkeerd . Mijn partij heeft hier een prisoners dilemma. Veel kunstminnende mensen willen dat de golven blijven bestaan. Er is zelfs een heuse website waar ik onderstaande foto’s van heb gejat.
De meer “milieu-freakerige” types, waar ik bij tijd en wijle zelf ook toe behoor, willen er een groene zone van maken. In dit geval ben ik het niet met hen eens. Arnhem heeft voldoende groen in de stad op allerlei plekken. We moeten de golven schoon houden en de fontein weer laten stromen. Een groen randje is leuk.
Iemand dichtbij zou nu tegen mij zeggen dat dit echt een eerste wereld probleem is. En dat is ook zo. Wanneer je in een rondje fietst en je ziet dit, dan zijn je gedachten wel gereset.
*) De tentoonstelling Sonsbeek 2020 is uitgesteld als gevolg van de Coronacrisis…
8 april 2020
