Vanochtend vroeg op. Na het ontbijt zagen we buiten de start van de dag in Jomsom. Bussen wachten, de straat wordt geveegd en de koeien gaan onderweg. Waar naar toe? Geen idee.
Dan: Down the Road we go. De blues van Harry Muskee zit de hele dag in mijn hoofd. We lopen we naar Kagbeni. Dat moet vroeg want om elf uur begint het te waaien en dan is het echt koud. De nacht was minus 7 en overdag is het iets boven het vriespunt. Uit de wind, in de – felle – zon is het heerlijk. We lopen dus. Velen gaan ook deze weg met bus, auto of scooter. Toch valt het ons niet tegen. Voor ons zien we de loop van de Kali Gandaki. De rivier bestaat nu uit een aantal kleine stromen, maar in de Monsoon is het een kolkende rivier, die alles meeneemt wat hij tegenkomt. We zien op verschillende plaatsen de gevolgen van dat geweld. Ergens onderweg lunchen we in het Hill ton restaurant. Veel van de restaurants refereren nog aan de jaren zestig, toen de hippies hier voor boeddhistische love and peace kwamen: Jimmy Hendrix, Bob Marley en dat soort namen. Zij waren denk ik de eerste toeristen in dit gebied.
Verder zien we de landbouw bij het dorp. Het land wordt klaargemaakt voor het voorjaar. In de winter groeit hier niets en is het nog veel kouder dan nu. Met de hand en met ossen wordt geploegd en gehakt.
Na de wandeling maakten we nog een ommetje. Na de monsoon in 2021 zijn hele stukken van het dorp waar we nu zijn weggeslagen. De schade is nog goed te zien.
Morgen gaan we omhoog, richting Muktinath. Vier jaar geleden waren we in Manang, aan de andere kant van de Annapurna’s. Tussen Manang en Muktinath licht de Thorung La pass. Dat is figuurlijk voor ons een brug te ver.
24 november 2023