Druk, druk, druk

Donderdag terug van Vlieland. In de avond was er een ledenvergadering van mijn partij over de crisis in de Arnhemse politiek. De vraag is hoe het komt en hoe het verder moet. Mijn partij is in de vorige periode ook uit de coalitie gestapt en nu zegt de fractie het vertrouwen op in twee coalitiegenoten. Toen was het om het bouwen in de uiterwaarden en het opruimen van de rotzooi in Stadsblokken / Meijnerswijk, nu gaat het om het sluitend krijgen van de begroting als gevolg van de tekorten in de (jeugd)zorg. Meer fundamenteel ligt er een samenwerkingsprobleem tussen de verschillende politici, die elkaar niet meer vertrouwen. Soms is het tijd voor gewoon andere mensen, is mijn indruk.

Dat zou een mooi onderwerp van gesprek kunnen zijn op de consultatiebijeenkomst, die ik afgelopen zaterdag had met een clubje mensen die in het jaar 2000 dezelfde training hebben gedaan. De bijeenkomst vond plaats in het hart van de Rotterdamse haven met uitzicht op grote zeeschepen. Een fantastische locatie. De mensen ken ik al lang en we praten dezelfde taal, die we in de opleiding geleerd hebben. Wie vraagt die leidt. Door verschillende brillen kijken. Over invloed en over leercurves. En Maslov kwam ook nog langs. We hebben het niet over de politiek in Arnhem gehad. Een van de deelnemers bracht het thema duurzaamheid en klimaatverandering ter sprake. En dat in deze omgeving!! We zagen voorbeelden van een bedrijf dat in zijn interne communicatie veel aandacht hiervoor heeft en probeert zijn CO2 footprint te reduceren. Eén van de deelnemers was heel erg boos op de VVD, die nota bene nu er iets ruimte in het klimaatdoelstellingen zit 130 km laat rijden. Weer een andere deelnemer is bio boer geworden en niet te vergeten was de deelnemer erbij die de essentiële vraag stelde: wat doe je er nu zelf persoonlijk aan?

We kijken allemaal met een andere bril. Het is belangrijk dat we erkennen dat we verschillende brillen kunnen dragen. De kunst is om met die verschillende brillen op de goede kant op te gaan. Dat kan mijns inziens alleen als we ook eens door de bril van een ander willen kijken. Het wordt tijd dat we dat in de Arnhemse politiek gaan doen.

30 juni 2019

Tarwe

Als je als doel hebt om van je eigen verbouwde tarwe een brood te bakken, dan kom je van alles tegen. Vorig jaar heb ik in april tarwe en rogge gezaaid. Het eerste zaaisel is opgegeten door de muizen. Die vinden tarwe heerlijk. Het tweede zaaisel heb ik afgedekt met plastic, totdat het ontkiemt was en als plantje verder ging. Voor de groei hebben muizen geen interesse. De tarwe ging bloeien en vlak na de bloei zag ik dat van binnenuit het veld de tarwe werd aangevreten. Ik dacht eerst door de vogels, maar dat bleek niet het geval. Het waren muizen die aan de aren beten waardoor de aar brak en ze bij de tarwe op de grond konden komen. Dat gebeurde direct na de bloei. Dus wachten op een volgroeide korrel deden ze niet. Kortom in 2018 heb ik geen oogst van de tarwe gehad.

Nu in 2019 hebben we speciaal anti ongedierte plastic gekocht. Daar is de wintertarwe eind 2018 onder ontkiemt. In de winter is de plant verder mooi groen gebleven. Nu in 2019 is de plant verder gaan groeien in het voorjaar en is de tarwe gaan bloeien. Ik heb er een kooi omheen gemaakt waar de muizen niet langs kunnen. En dat lukt wonderwel. De kooi noem ik Bagdad. In Bagdad heb je de ambassade wijk. Deze is helemaal omsingeld en iedereen die daar binnenkomt en er niet hoort, wordt er al dan niet levend uitgegooid. Dat geldt ook voor de muizen, die in mijn kooiconstructie binnen komen. Maar gelukkig tot nu toe zijn de muizen nog niet binnen geweest. Ik heb dus hoop, dat ik eindelijk dit jaar tarwe ga oogsten.

We gaan het zien.

Op 26 juni ziet de tuin er zo uit:

Bestaat het paradijs?

Vaak wanneer ik aankom bij de tuin in Schaarsbergen denk ik: “Het is hier net een paradijs…” Het is er altijd een paar graden warmer in de zomer, er is minder wind en in het voorjaar is het ’s nachts een paar graden kouder. Nog nachtvorst na IJsheiligen, soms. Daar is deze week geen sprake van. Vannacht wordt een minimum temperatuur van 19 graden verwacht….

We eten al lekker uit de tuin. Asperges, salades van verschillende slasoorten, worteltjes, bietjes en dagelijks aardbeien. Wimbledon is nog niet eens begonnen…. Gisteren hebben we voor het eerst aardappels gegeten. Toen ik ze aan het rooien was, zei een collega-tuinder dat het nog te vroeg was, want eerst moest het loof afsterven. Maar ik had vrijdag op de markt al van een andere collega gehoord dat zij al wel had gegeten. Nou ja, ik in verwarring…. Maar vanochtend kwam er uitkomst: de derde collega, die ik sprak zei: Ja dat hangt af van de soort. De ene kun je voor de bloei eten en de andere pas later.

Nou die van ons bloeien nu (zie foto). Maar welke soort heb ik. Gelukkig hou ik een Excel bij en dat geeft uitkomst. Ik heb de Berber aardappel. Dus we gaan volop aan de slag deze week. Gisteravond al heerlijk gegeten. De komende weken dan ook maar!!

23 juni 2019:

Barrelhouse gaat nooit met pensioen

Ik ben nu twee maanden niet meer aan het werk. Bijna twee maanden met pensioen. soms ben je een hele dag aan het zorgen en soms doe je alleen maar leuke dingen, zoals vandaag. Van je motoriek wordt van alles gevraagd. Afgelopen dinsdag was ik ’s ochtends op de molen en moest ik twaalf keer dezelfde knoop maken om de zeilen vast te maken. Hard werken. ’s Middags was ik met mijn kleinzoon van vier maanden aan het werk om hem een schone luier en drinken te geven… Vandaag was een andere dag….

Vanochtend kwam de keukenmeneer en vanmiddag heb ik een eind gefietst. Ik heb me mentaal voorbereid op het concert vanavond in Luxor Arnhem. Barrelhouse. Nog nooit heb ik ze live gezien. De blues. Ik hou van de blues. Het maakt melancholisch, het maakt droevig, maar als je je goed voelt, maakt het vooral vrolijk. Ik ken Tineke Schoemaker, zangeres van Barrelhouse alleen van Hotel Grolloo, een album van Cuby and the Blizzards.

Vanavond ging het dak eraf in Luxor. Ze speelden nieuwe nummers en oude nummers. Ze speelden alsof ze twintig waren. Ze zijn ook nog twintig. Ik zag mensen dansen die twintig waren. Ik ken de nummers niet van Barrelhouse, maar ik stond in één keer mee te swingen. Waarom heb ik ze nooit eerder live gezien? Ik weet het niet.

De band speelde de blues, de pianist speelde de blues. Ik werd ziek van zijn rust en van zijn timing. Fantastisch. En de gitaristen. Technisch perfect, maar met gevoel. Die mannen kunnen wat. Zonder ritmesectie geen blues. Met wie ik was vertelde een verhaal van haar pianolerares over Chopin. Zelf heeft ze tot haar spijt niet de timing van de blues. Over Chopin vertelde ze dat bij de piano stukken in de linkerhand een motortje zit geprogrammeerd. Die moet het doen. Het ritme, het timbre…. Zonder ritme geen Chopin en geen blues.

En dan Tineke. Die stem. Echte blues. Doorleefd. We gingen rekenen. Ze moet wel 70 zijn. Maar dat is ze niet. Wat een powergirl….

Tineke, one misty morning, I’m gonna write your name in the sky….

21 juni 2019

Pompei

Op vakantie in Italië kwamen we deze molen tegen in Pompeï. De Kweern is ook overvallen door de Vesuvius en is compleet opgegraven. De twee stenen zijn dus meer dan tweeduizend jaar oud en geven aan hoe oud het principe van de graanmolen is.

Werkelijk bijzonder.

Bezochte molens

Sinds ik bezig ben als leerling molenaar, kijk ik met andere ogen naar molens. Niet meer “Oh leuk, een molen…” Maar meer, waar staat dat ding, wat doet dat ding en wat valt op aan dat ding. Er is in Nederland een molendatabase. Daar staan zo’n 1200 molens in beschreven. In het begin van de opleiding heb ik de volgende molens van binnen bekeken. Daarna ook nog een groot aantal, maar dat hou ik niet meer bij.

Zeddam, Wenum, Wijk bij Duurstede en Valburg. Zie aparte pagina.

De paltrok molen in het openluchtmuseum in Arnhem. Zie aparte pagina.

Stations

Ik heb drie stations, eigenlijk vijf.

Station Arnhem Centraal. Dit prachtige station is mijn thuisbasis. Ik ben nog op zoek naar iemand die een uitsnede in H0 wil namaken. Sommige dingen kun je beter uitbesteden.

Station Zwolle. Ik ben daar denk ik het vaakst uit- en over gestapt. Soms vind ik het jammer dat het is verbouwd. Hier heb ik de meeste koffie gedronken. ’s Ochtends om 7:55 uur liepen we de restauratie binnen en altijd dezelfde ober die ons kende. Een gulden voor een lekker bakkie.

Station Ommen. Mijn thuisbasis als kind, puber en jong volwassene. We keken vanuit huis altijd op het spoor richting Hardenberg. In het Laarbos, achter het spoor ken ik elke boom. Wanneer ik naar school in Zwolle moest, kwam ik in de regel gelijk met de trein het perron op. Nu kun je er heerlijke koffie drinken.

Remise. De remise is een tweetal opstelsporen en een tweetal doorloopsporen. In het geheel zou het ook station Roosendaal kunnen zijn omdat de treinen van Zwollen naar Arnhem ook door kunnen rijden naar Roosendaal, vice versa. Wie weet komt hier een naamsverandering.

De Uithoek. De Uithoek is het rangeerterrein van station Arnhem Centraal. Daar staan ’s avonds en in het weekend de treinen geparkeerd van Syntus en NS. Ik heb daar nu vier opstelsporen.

Een ritje van Ommen naar Zwolle….

Dit is de oude baan van 3 vierkante meter.

16 juni 2019

Treinen

De volgende treinen heb ik in gebruik:

De 1600 van Rocco. Deze is digitaal gemaakt door ’t Winkeltje in Dordrecht. De prachtige trein trekt twee wagons en is op mijn spoorbaan de vaste “internationale trein”.

DE3: Met deze trein ben ik zes jaar op en neer geweest van Zwolle naar Ommen tussen 1973 en 1979. Ik ken de treinen van haver tot gort. Meestal zat ik in het compartiment met twee ramen vlakbij de motor.

De Vechtdallijn. Deze trein kon natuurlijk in mijn thema niet ontbreken. Prachtige trein van Piko.

De Posttrein. Deze heb ik tweedehands gekocht. Ik ben heel blij met deze trein, ook al wordt er geen post meer via het spoor vervoerd. Bij mij heeft de trein een speciale dienstregeling en gaat twee keer per dag van de remise, via Ommen en Zwolle naar Arnhem spoor 3. Vice versa.

De Hondekop. Ik noem hem sinds mensenheugenis hondekop, maar treinfanaten zullen deze trein een apekop noemen. Het is een zeer dure aankoop uit de jaren 80. Ik heb er veel hommeles mee gehad, maar ’t Winkeltje in Dordrecht heeft hem in ere hersteld en geschikt gemaakt voor digitaal spoor.

Lima koploper: Ook keurig digitaal gemaakt door ’t Winkeltje

1100 van Wentink: Deze heb ik tweedehands gekocht bij Wentink en daar digitaal gemaakt. Rijdt prachtig met twee VAM wagons achter zich aan.

De foto’s komen van de prachtige site van Martijn van Vulpen. Daar moet je echt een keer gaan kijken!!!

20 maart 2020

Eerste tomaat

De eerste tomaten zijn zichtbaar in de kas…. Je moet misschien goed kijken. We hebben overigens ook de eerste paprika’s. De laatste sla uit de kas eten we deze week. Sla verbouwen we nu buiten. In de kas hebben we nu tomaten, paprika’s en komkommers.

De tarwe die we gezaaid hebben is nog steeds niet aangevreten. De kooiconstructie werkt nog naar behoren. Het is de vraag hoe dat nu verder gaat. Vorig jaar begin de vraat nadat de bloei voorbij was. Volgens mij is dat nu bijna het geval. Hieronder de stand van vandaag

11 juni 2019: