Pokhara is een stad met minstens twee gezichten. Aan de ene kant heb je de stad, waar door Nepali gewoon geleefd wordt. Aan de andere kant heb je Lakeside. Hier kun je alles vinden, vooral ook wat je niet nodig hebt.
Pokhara zelf is zo groot als Utrecht. Een paar wegen doorsnijden de stad. Het is gewoon een derde wereld stad met veel viezigheid en grote verschillen in welvaart tussen mensen. Armoede maar ook gewone handel. Het is geen mooie stad. Gisteren liepen we er tien kilometer doorheen. Af en toe kom je nog oude pandjes tegen, maar het meeste is nog geen veertig jaar en vaak nog geen tien jaar oud.
Dan Lakeside. De naam zegt het al. Het ligt aan een meer en daar kun je met bootjes op varen. Er is een wandelpad langs het meer, waar mensen allerlei waar aanbieden. Van orange juice tot kralen. Het is er aangenaam toeven. Je kunt heerlijk op een terras zitten, flaneren en noem maar op. Er zijn talloze winkeltjes en er lopen mensen overal vandaan: Chinezen, Europeanen, Australiërs. Russen heb ik er niet veel gezien.
Vandaag zijn we hier voor het laatst. Het is een heldere dag en je kunt vanaf het voetpad langs het meer de bergen zien. Echt, mooier wordt het niet.
2 december 2023.