Tag: Politiek

Geplaatst op

Einde Rutte? Helaas niet….

Afgelopen woensdag het Astra Zeneca vaccin ontvangen van de regering. Mensen om me heen, ouder en jonger, vragen zich af hoe ik dat zo heb weten te regelen. Ik zit in de categorie 60-65 jaar. Daarom dus.

Ik weet niet of je er blij van moet worden. Ik ben nu voor de tweede dag ziek en dat komt misschien ook wel van de politiek in Nederland. Het voelt alsof ik weer corona heb. Dezelfde verschijnselen. Echter van Rutte krijgt je op dit moment ook geen energie…. pffff.

Hoe gaat het nu verder in Den Haag? Eerst een verkenner… Wijffels, Wijers of Rinnooy Kan. De laatste is Eerste Kamerlid. Afstand tot de politiek? Wijers is echt niet acceptabel voor links. Te uitgesproken politiek. Wijffels had afgelopen zondag een goed verhaal in Buitenhof over de openheid in de politiek en over de vraagstukken, die belangrijk zijn met duurzaamheid als hoofdthema. De naam van Wijffels werd ook al genoemd in het debat door Kaag. Ik denk dat hij ook voor Omtzigt acceptabel is.

Op Twitter kom je, naast meuk, ook wel leuke dingen tegen. Ik zag de site economiediewerkt.nl. Daar kan ik me wel in vinden. Ik ben er nog niet uit of zij ook een standpunt hebben over kernenergie. Voor mij is dat niet acceptabel. Kijk naar Fukushima, Harrisburg en Tsjernobyl. Nu kun je zeggen: nieuwe centrales zijn veel veiliger. Echter het risico blijft en het afval ook. Bovendien gaat een discussie over kernenergie zoveel – politieke – energie kosten dat andere opties beter zijn. Wat ik zie is, dat deze club van weldenkende mensen de markt wil reguleren. Een soort gereguleerd kapitalisme met versterkte toezichthouders. Vanuit links komt steeds de idee, en dit idee heb ik altijd aangehangen bij gebrek aan beter, dat de overheid het moet regelen. Maar wanneer de markt het kan, dan mag het wat mij betreft. Het dient echter te gaan om de inhoud: De uitbuiting van de aarde moet stoppen, alle mensen hebben recht op leven, mensen die buiten de boot vallen, moeten weer aan boord gehesen worden. Bekijk dit filmpje.

Vooreerst is het echter nodig dat er nieuwe mensen in de politiek komen. Mijn vertrouwen in Rutte is na gisteren volledig te gronde. Ik steunde hem in de corona-aanpak, maar wat er gisteren gebeurde kan niet. Helaas kan Kaag niet over links en is in alle situaties de VVD nodig. En de VVD laat Rutte niet vallen.

Nu maar hopen dat er inhoudelijk voldoende kan worden binnen geharkt op het gebied van duurzaamheid. Wijffels als verkenner vind ik niet zo gek….

2 april 2021

Foto: Rutte afgelopen nacht. Foto ANP.

Geplaatst op

Verwarrende weken (2)

Verkiezingen gehad, stemmen geteld, uitslagen bekend…. Zo begon ik mijn vorige blog. Formatie begonnen, zou ik er nu aan toe kunnen voegen. Maar nee hoor. Formatie gestopt. Tot woensdag. Mijn partij heeft fors verloren bij de verkiezingen en de partij waar ik op gestemd heb, is gelijk gebleven. Ik hoop dat mijn stem er toe leidt dat de Kamervoorzitter mag blijven, hoewel ook zij deze week niet helemaal vrijuit ging.

Maar de afgang was toch wel compleet voor de winnaars van de verkiezingen. In meerdere tweets heb ik bijgedragen aan de discussie. Wat een beginnersfout van een ervaren iemand als Ollongren die integriteit in het openbaar bestuur benadrukt!! En Rutte die arrogant zegt dat niemand hierover uitleg gaat geven. Wat een janboel! Maar wat ik het ergste vind is, dat hij daar nog gelijk in krijgt ook.

Ik weet ook wel dat in alle organisaties en in alle politieke partijen dit soort processen plaatsvinden. Het praten over mensen en het op de juiste plek krijgen van mensen, zodat ze hun capaciteiten op de juiste plaats kunnen gebruiken. Meerdere malen heb ik aan een vlootschouw meegewerkt, waar de collega’s, afdelingen, mensen in de organisatie worden beoordeeld voor bepaalde functies. Of het nu de tuinvereniging is waar ik penningmeester ben of de organisatie waar ik toezichthouder was of gewoon tijdens een studiedag van een MT waar ik inzat: iedereen doet het op zijn tijd. Mensen beoordelen op een professionele manier om de juiste man of vrouw op de juiste plaats te krijgen. En vertel mij niet wat er gebeurd(e) tijdens borrels, bij het koffieapparaat en in het café op donderdagmiddag. Moest je voor de coronatijd maar eens op donderdagmiddag op het Plein gaan kijken tegen een uur of zes.

Ook GroenLinks gaat geen uitleg meer geven over de vraag waar het mis ging in de kandidatencommissie bij de benoeming van de nummer negen van de partij. Ik ben er vrij zeker van, dat deze keuze GroenLinks een zetel heeft gekost.

Ook het CDA geeft geen uitleg hoe het kan dat het dagen duurt voordat er steun voor Omtzigt door de partijtop wordt uitgesproken. Eigenlijk zijn ze hem liever kwijt dan rijk.

Dat de mevrouw die nieuw leiderschap moet brengen de afgelopen dagen volkomen stil was rond een blunder van haar vertrouweling, is onbegrijpelijk. Dat zij de woordvoering van haar opvatting overliet aan Rutte is wellicht een nog grotere beginnersfout van een gelouterd onderhandelaar.

Maar de arrogantie waarmee Rutte zegt dat niemand hierover uitleg gaat geven slaat echt alles. En hij krijgt nog gelijk ook. Voor komende woensdag worden de rijen gesloten. Ze gaan nog wel even oefenen met camera. Er is wel een bureau dat ze wil helpen voor € 3.480 per dagdeel. Er komt een Kamerdebat wat je nu al kunt uit tekenen. Ollongren gaat ernstig door het stof. Ze zal zeggen, dat ze een grove blunder heeft gemaakt. Dat de tekst op het briefje, niet alleen de tekst over Omtzigt, inventariserend was en door niemand is gesouffleerd en met niemand besproken. Jorritsma zal haar steunen en Rutte blijft gewoon buiten beeld. Hij zal de woordvoering laten doen door Sophie Hermans. En de tijd heelt alle wonden. Meerdere mensen worden hier, met mij, onpasselijk van. Wanneer ik zo met de mensen om me heen omging, zou ik allang (figuurlijk) op het kerkhof hebben gelegen, alleen al omdat ik me dood zou schamen.

Hoe het verder moet, ik weet het niet. Het liefst zou ik de Kamer per komende donderdag ontbinden en nieuwe verkiezingen uitschrijven. Of het daar beter van wordt weet ik niet. De VVD zou verliezen en Rutte zou vertrekken, maar Wappie rechts weer winnen. D66 zou verliezen en de kleine linkse partijen zouden wat kunnen herstellen. Wanneer Omtzigt mee zou doen met zijn eigen partij voor de rechtstaat zou er wellicht echt een verandering komen.

Was er dan niks goed deze week? Jawel!! Ik zag de laatste bijdrage van Bram van Ojik deze week aan het debat in de Kamer. Hij trok GroenLinks uit de vorige crisis. Zijn stem wordt node gemist, zowel in de partij als in de Kamer.

En ik zag ook dit filmpje van Hans van Mierlo bij Pauw en Witteman. Misschien moet Kaag daar ook nog eens naar kijken.

Op de achtergrond klinkt bij het schrijven van dit blog het album OK Computer van Radiohead.

27 maart 2021

Geplaatst op

Verwarrende weken…

Verkiezingen gehad, stemmen geteld, uitslagen bekend… Wat doet corona. De cijfers gaan niet omlaag. Maar we moeten het anders duiden. Binnenkort zal ik gevaccineerd worden met het Astra Zenica vaccin.

Vanavond voor het eerst naar “Matthijs Gaat Door” gekeken. Ik ben een beetje klaar met die talkshows en ik was ook klaar met “De Wereld Draait Door”. Al die mensen die hun boek of plaat komen pluggen of ergens een commercieel slaatje uit willen slaan. Ik moest iets overwinnen om naar Matthijs gaat door te kijken.

Renate van der Bas, TV recensent in Trouw en anderen, hebben me overgehaald. Vanavond van A tot Z genoten. Ik had angst voor een zwangere vrouw die tussen twee podium delen kon vallen, maar gelukkig gebeurde het niet. Marlijn Weerdenburg zong prachtig. Stef Bos en al die anderen ook. Die bassist die was echt fenomenaal en Marjan Berk zou je zo willen zoenen. Mijn humeur is verbeterd.

Want het zijn verwarrende weken. De winter is voorbij. Het voorjaar komt, is begonnen. Nog koud en we willen de tuin vol zetten. Ik kan niet wachten, terwijl ik weet dat zolang de ijsheiligen nog niet weg zijn er niets kan bloeien, zonder dat het kapot kan gaan. Corona lijken we onder controle te krijgen, maar zo ver is het nog niet.

En ondertussen is voor het eerst sinds jaren mijn geboortestad op het NOS Journaal. Op de plaats waar ik Sinterklaas en Zwarte Piet zag binnenkomen duidde verslaggever Youssef Abjij het nieuws in het journaal. Ontevreden boeren. Ooit stond ik daar met en standje voor “Ommen binnenstad autovrij…” Vele jaren later is het zover. Ook toen vonden de boeren dat maar niks. Ingewikkeld vind ik het. Dat mensen van mijn afkomst, die eerst CDA stemden en nu op de BBB hebben gestemd. Daar begrijp daar niks van. Ik woon nu in een middelgrote stad. Dat zal het wel zijn.

Maar goed, het voorjaar komt eraan, het vaccin gaat werken en ondertussen zag ik de rabarberplant alweer boven de grond komen. Ik was hem kwijt, maar hij laat zich niet stuiten.

Je kunt wachten op de asperges…

Anouk speelt, terwijl ik dit schrijf, op de achtergrond “Hotel New York”. Prachtig!

20 maart 2021

Geplaatst op

Zorg en verzekeringen…

Meer centrale regie in de zorg. De marktwerking is te ver doorgeschoten. Dit stelt Hugo de Jonge in Trouw van vandaag. We moeten meer samenwerken in de zorg, meer doen aan preventie en voorlichting. Er is genoeg te doen…

We hebben een coronacrisis en wat me tot nu toe opvalt in deze crisis is dat het in de Torens van de zorgverzekeraars in Eindhoven, Rotterdam, Amsterdam en Enschede (VGZ, Achmea, DSW, Menzis, etc.) ijzig stil is. Ze hebben een keur aan mensen rondlopen van boekhouders tot verzekeringsartsen en van incassomedewerkers tot onderhandelaars. Maar tijdens deze coronacrisis heb ik de verzekeraars niet gehoord of gezien. Ja, er was weer een campagne om van de een naar de ander te gaan in december. Dat helpt zogenaamd. Maar verder: ijzig stil.

Er valt ook niet zoveel voor ze te doen. Immers ze hebben productieafspraken met de zorgaanbieders gemaakt. Door corona kunnen deze afspraken volledig in de prullenbak. Ze kunnen geen afspraken maken voor het nieuwe jaar, want door corona is er geen enkel zicht op een normaal werkende zorgorganisatie. Waar de zorgaanbieders volledig flexibel moeten zijn, zijn zorgverzekeraars dat in zijn geheel niet.

We hebben zorgverzekeraars voor de geldstromen. Ik ga naar de dokter en ik betaal premie aan de zorgverzekeraar. Hoe het geld van de een naar de ander stroomt is voor de leek totaal niet transparant. Dat de aanbieder (de dokter, etc.) een afspraak heeft met een paar zorgverzekeraars. Dat de aanbieder een factuur stuurt en dat die factuur gebruikt wordt ter dekking van die afspraak tussen de dokter en de verzekeraar. Dat de dekking iets geheel anders is dan de werkelijke zorgkosten, is voor de leek niet te volgen. Er is een heel circus ontstaan bij zowel de aanbieders als de verzekeraars om jaarlijks die afspraken te maken en te monitoren. Dat circus kost handen vol geld. De uitvoerders van dat circus verdienen vaak een hoger salaris dan de gemiddelde verpleegkundige. Over die afspraken niets in bovenstaand plaatje.

Wanneer in de Tweede Kamer over het zorgstelsel wordt gesproken, en dat gebeurt ieder jaar bij de bespreking van de begroting van het ministerie van VWS in de Tweede Kamer, gaat het zelden over de zorg zelf. Het gaat bijna altijd over de geldstromen tussen premiebetalers, zorgverzekeraars en aanbieders. Over inkomenspolitiek, over premieverdeling tussen hoog- en laagverdieners. Over wat wel en niet in de basisverzekering valt. Met pakketverkleining wordt immers de zorg goedkoper, denkt men. Je kunt ook redeneren dat de zorg duurder is geworden door de pil uit het basispakket te halen.

Ik pleit ervoor om heel zorgvuldig naar de taak en functie van de zorgverzekeraars te kijken. Dat kan een boel geld opleveren. In de Torens, ver van de realiteit, is hun bijdrage aan de zorg niet te meten (zo klein).

22 februari 2021

Geplaatst op

Gert’s kerstgedachte – 2

Een raar jaar en dan komt er uiteindelijk toch nog een deal. We wisten he dat die moest komen, deadline na deadline. Johnson kan in zijn overwinningsspeech roepen: “Brexit is done”. We kunnen eigenlijk niet goed omgaan met twijfel en onzekerheid. Toen in maart de pandemie echt duidelijk werd, ook buiten China, stortten de beurskoersen ineen met verliezen van tussen de dertig en vijftig procent. We gingen in quarantaine. Nu deze dagen ligt de AEX weer ruim boven de 600 punten en is het verlies bijna goed gemaakt. Er zijn wel nuances: de oude economie, Shell en banken, hebben veel verloren en de nieuwe economie, ASML en Tesla, is fors in waarde gestegen. Toch is kennelijk voor de economie een pandemie van deze omvang een rimpeling.

Dat geldt niet voor de mensen. Nog nooit zijn er zoveel jongeren in de opvang geweest met de kerstdagen. De politie dreigt met schieten, wanneer mensen zich niet aan de regels houden met oud en nieuw. Er zal massaal blauw op straat zijn. Het huiselijk geweld is groter dan we gewend zijn, omdat mensen zich opgesloten voelen in de “Lockdown”. Eigenlijk is 2020 een rampjaar in sociaal opzicht. Mensen stierven in eenzaamheid, je werd bang om mensen tegen het lijf te lopen en zomaar ergens even binnen lopen was er niet meer bij.

Lang heb ik er geen last van gehad. Ik genoot van de blauwe luchten in het voorjaar. Ik maakte prachtige wandelingen en had het goed in mijn tuin en later ook op de molen. Iedereen dichtbij raakte weer wat meer gesetteld en dat bracht rust. Maar de laatste weken dreig ik een beetje boos te worden. Boos op hen die zich niet aan de regels houden, op mensen die zo nodig naar Zwitserland moeten, op bedrijven die proberen de boel te ontduiken en op politici die verwarring zaaien. Ik raak in vertwijfeling. En misschien heeft het alleen maar met dit jaargetijde te maken en het weer: dagen lange grauwheid en regen. Gisteren en vannacht 30 mm in mijn regenmeter.

Hoe zal het dan verder gaan? We denken nu dat het vaccin wel zal helpen en we in de zomer weer op vakantie kunnen en naar de kroeg of naar een festival. Ik heb me voorgenomen dat mijn blogs positieve blogs zouden zijn, maar ik merk dat het bij dit blog niet echt lukt. Politici laten niet na optimistisch over de toekomst te zijn. Dat moet ook. Maar het moet nog wel gebeuren. Klappen komen er voor bedrijven die het toch niet overleefd hebben. De rente gaat stijgen want het uitgegeven geld moet ergens vandaan komen. Je kan niet blijven leven op de pof. Alle planbureaus zeggen dat de economie snel aantrekt. Hopelijk vallen de sociale gevolgen dan ook mee. We willen niet terug naar het oude normaal.

Welke keuzes maken we half maart volgend jaar? Blijven voortmodderen in de markteconomie en het wantrouwen van de overheid als in de toeslagenaffaire of het bieden van kansen aan mensen aan de onderkant van de samenleving. Zij krijgen van mij het voordeel van elke twijfel. Investeren in sociale vernieuwing, Vogelaarwijken en Melkertbanen is bitter noodzakelijk, ook al hebben die in 2021 een andere naam.

24 december 2020

NB: Het gedicht van Typhoon stond op de voorpagina van Trouw van vandaag.

Geplaatst op

Coronacrisis (21) – Lockdown

En dan is het er toch ineens, die Lockdown, half december. We hebben even aan het gewone leven geproefd. Op vakantie geweest en naar het theater. Nog niet naar het festival. Nu: Kerst zonder alle geliefden op de bank. Ik kon er goed tegen.

En dan is het er toch ineens. Dat verdriet, die kwaadheid, dat respect…. Ik moest nog wat essentiële producten in huis halen, zoals tandenstokers, een six pack Leffe Blond en mondkapjes. Ik maakte een ommetje langs de visboer (morgen vis), de treintjeswinkel (dicht) en ik fietste door de stad…. Waar het op donderdagmiddag drie uur druk moet zijn, was het stil. Niks te doen. Dat raakt.

Ik kom thuis en lees op Twitter de reacties op het kamerrapport over de zogenaamde toeslagenfraude (ik zeg dat het meer over een afgrijselijke bureaucratische structuur gaat), over die gasten die zo nodig naar Tenerife en Zwitserland moeten (Ja, we hebben er over nagedacht, want Rutte noemt ons a-sociaal, maar we zijn op ons zelf). Ik word ongelofelijk kwaad. Ik draai Placebo.

Wat heb ik dan een respect voor Rein, Geert, Rosemarijn en al die anderen in de zorg, die in de vuurlinie staan en de zorg voor ons in stand houden. Voor de bloemist van “De Linde”, die haar winkeltje naar buiten heeft verplaatst. Ze is positief. Ze vindt het wel leuk. Het is weer eens wat anders, zegt ze. En voor de mensen die op al die zolderkamertjes ook op donderdagmiddag na kantoortijd gewoon door buffelen, omdat het nodig is.

Dominee Gremdaat raakte de juiste toon. Kijk hier. Ga niet op vakantie. Maak er thuis wat van. Dat ga ik doen!

Geplaatst op

Op het puin

Vanmiddag in coronatijd naar Musis geweest. Musis Sacrum, het muziekgebouw in Arnhem waar ik Bettie Serveert, Cuby and the Blizzards en ook het Gelders Orkest (Phion) zag. Een machtig mooi gebouw met een in ere herstelde oude zaal en een prachtig mooie nieuwe zaal. Met wie ik ben en ik gingen naar de voorstelling “Op het puin”, een muziekstuk, waarvan de partituur was teruggevonden en dat eenmalig was uitgevoerd op het puin van de Eusebius Kerk in 1946. Over dictatuur, over verdriet van het thuiskomen in een kapotte stad en over het de opbouw van het nieuwe leven, over de stad die uit de puinhopen herrees. In die stad woon ik en nog altijd is er wekelijks in de Waalse Kerk een moment om stil te staan bij het puin van die stad.

Het was opnieuw een bijzondere uitvoering. Met meer muzikanten dan publiek. Iedereen op twee meter van elkaar in verband met Corona. Muziek die treffend was bij de onderwerpen, maar gedateerd. Je hoorde 1946, je hoorde ook dat men toen verder wilde. Niet stil wilde staan bij dat wat kapot is. Nu willen we dat ook na een half jaar Corona.

Het was heerlijk om mensen te zien die muziek maakten. Dat was alweer een tijdje geleden.

10 oktober 2020

Geplaatst op

Mildheid

Rutte vraagt Nederland om mild te reageren op een foutje van de minister van justitie. Ik snap dat wel. Ik zelf was niet mild. Ik vond dat hij moest aftreden omdat zijn geloofwaardigheid in het geding was. Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de staatssecretaris voor immigratiezaken. Zij was de ambtenaar van de burgerlijke stand bij de bruiloft van Grapperhaus. Zij hield ook geen afstand.

Wij als gezin wringen ons in allerlei bochten om de verjaardag te vieren van iemand die 90 wordt. Ze is een kwetsbare oudere en wil graag met haar gezin op de boot. De boot die elke dag langs haar huis komt. Dat kan niet, want de boot is te klein voor haar gehele nageslacht door de coronamaatregelen. Met een paar kleinkinderen zou het kunnen. Hoe dan ook, we gaan haar een plezier doen!!

Mild zijn is niet moeilijk. Je kan het leren. Je kunt je aanpassen. Je kunt geloofwaardig worden. Gisteren heeft de hierboven genoemde staatssecretaris onder politieke druk besloten toch mensen uit Moria op te nemen in Nederland. Honderd mensen mogen komen in plaats van honderd andere mensen. Koehandel.

Ik ben boos en kwaad. Waar is de mildheid die in het ene geval wel gevraagd wordt en in het andere geval niet gegeven. Onbegrijpelijk.

11 september 2020

Geplaatst op

Mensonterend

Een paar weken geleden zag ik de documentaire van Coen Verbraak over Srebrenica. Ik vond het altijd moeilijk te geloven, dat gewone Nederlandse militairen verantwoordelijk konden worden gehouden voor een massamoord, genocide. De documentaire is verpletterend, maakt gehakt van dat beeld.

Ik moest tijdens deze documentaire meermalen denken aan de film “Shoah’ van Claude Lanzmann. Het eerste beeld dat in me opkwam was het beeld van de wisselwachter. Hij werkte aan het spoor, waar de treinen richting Auswitch langskwamen. Hij verzette de wissels zodanig dat de treinen hun bestemming bereikten. En de planner van de dienstregeling. Hij wist waar de treinen vandaan kwamen en waar ze naar toe gingen. Claude Lanzmann vraagt hem heel indringend naar het proces. Hoe het ging, wat hij wist en wat hij deed: “Ik was een zuivere bureaucraat…”(Shoah,1985 pag. 162).

Altijd heb ik deze scene voor ogen, wanneer ik naar mijn eigen rol kijk. Ben ik een meeloper, een onderdeel van het systeem, waar ligt de grens, welke grens?

Een ander beeld in de film is van de kapper in Israël. Hij was in Auswitch en heeft het overleefd. Lanzmann interviewt hem terwijl hij aan het knippen is. Hij vraagt hem indringend naar wat hij heeft gezien. Hij vertelt, maar hij vertelt niet alles. Lanzmann vraagt door, vraagt door. Hij wil het weten. De kapper moet het vertellen. Hij wil het vertellen. Hij breekt bijna en vertelt uiteindelijk toch over de mensen uit zijn stad, die hij kende en die hij op de drempel van de gaskamer heeft geknipt.

Sommige dingen zijn onzegbaar.

Een derde gedachte was de stijl van Coen Verbraak bij het interviewen van de militairen die het werk deden in Srebrenica. Verbraak gebruikt soms dezelfde methode als Lanzmann. Hij houdt niet op met vragen. Vraagt naar details, die er schijnbaar niet toe doen. Deze details geven zijn documentaire kleur. De details die de militairen vertellen doen denken aan de kapper in Israël. Het ergste wordt niet gezegd. Deze 400 militairen zijn geen daders, maar slachtoffers. Zij zijn geen wisselwachters of roostermakers, maar vechters voor een betere wereld.

Zij verdienen eerherstel.

10 juli 2020

Naschrift

Ik schreef bovenstaande direct na de documentaire. De fact-check deed ik gisteren. Ik vroeg me af of ik dit blog moest publiceren. Is Srebrenica vergelijkbaar met de Holocaust? De aantallen staan in geen verhouding tot elkaar. De ernst en het gewetenloze lijken hetzelfde. Ingewikkeld is ook, hoe ver van het slagveld de politiek het lot van mensen bepaalt, zoals in de Tweede Wereldoorlog in Londen. Uiteindelijk werd op 6 juni 1944 ingegrepen. Waarom bleef in Srebrenica VN ingrijpen achterwege?

Er zijn nog veel andere vragen: Waar is het filmrolletje, waarom sturen we jonge, ambitieuze mensen op pad zonder adequate bewapening en nog veel meer. Een antwoord komt niet meer, denk ik. Wat deze documentaire ons vertelt is, dat de mensen van Dutchbat 3 eerherstel verdienen. Ook al was dat niet een vooropgesteld doel van Verbraak.

Wie zet daartoe de vervolgstap?

27 juli 2020